autoregeneracja o której nie miałaś pojęcia

świt, a nawet środek nocy. Dzieci wyspane. O rany, myślę, dzień kolejny. Bo to nie noc, nie świt, a 6 rano… nie… już 8:10. Wypłowiała twarz patrzy na mnie z lustra, ech nie będę na nią patrzeć, never. Dziecko jedno, dziecko drugie, dziecko trzecie. Czy ktoś gdzieś kiedyś mówił, że w domu się wypoczywa? Że taka gospodyni zwana kura domową ma łatwo? Że guzik do roboty? Kładę się spać po północy, wstaję kilka razy w nocy. Nie pamiętam kiedy przespałam więcej niż 2 godziny na raz. Jedna zmarcha zaczyna gonić drugą. Rano to samo co wieczorem. Mamoooo żelka chcę. Mamooo mogę telefon? Maamaaa krzyczy najmłodsza, a krzyczeć może jeszcze nie powinna? Nawet roku nie ma, a wzywa częściej niż dwójka starszych, jak z karabinu wydając mi nieme polecenia, przerywane od czasu do czasu okrzykiem. Robię kawę. Piję zimną, bo milion spraw w międzyczasie. Siadam umęczona po godzinie, bo przeleciałam już kilka kilometrów po domu, w ciągu jednej tylko godziny. Jak burza, jak tornado, jak wicher gnany czymś tam …..

siadam, wypijam łyk kawy, cisza. Cała trójka zaczyna jeść śniadanie. Coś tam sobie gadają. Każde na swój sposób. Patrzę, obserwuję. Łza w oku się kręci.

autoregeneracja o której nie miałaś pojęcia

zadziałała! Już nie jestem zmęczona, naburmuszona, rozgoryczona, zła, zmęczona, narzekająca.

już jest dobrze. Wręcz doskonale te kilka minut wystarczyło, abym do pionu wróciła.

my mamy – mamy niezwykłą siłę. Zauważyłaś? Wystarczy kilka minut spędzonych po swojemu, a już góry możemy przenosić. Czasem takie spa to zwykły prysznic w łazience, nawet trochę w pośpiechu, ale taki kiedy nikt nie puka i nie stoi pod drzwiami. Zwykły jeden film raz na kilka dni pooglądany i już jakbyśmy na cudownym seansie w kinie z kolacją przy świecach spędziły. Spacer nawet tak jak ja z trójką, na hulajnogach, z wózkiem / pokazywałam Wam mój filmik na fb / umęczę się okrutnie, nagimnastykuję. A po powrocie do domu czuje się wspaniale. Odprężona, wypoczęta. Taki paradoks.

autoregeneracja o której nie miałaś pojęcia

jest w nas, gdzieś w środku. Wewnętrzna siła budująca nas od nowa, w każdej drobnej chwili, o której pojęcia nie mamy. Nie zdajemy sobie sprawy z jej pokładów. One tkwią w nas, głęboko.

200% normy w domu wykonane, a jednak mamy siłę, jeszcze to i tamto, jeszcze tylko chwilę. Padamy na twarz umęczone. Ale czy nie z satysfakcją, że wszystko jest jak trzeba? Należy tylko to zauważyć,

malkontenctwu mówimy stanowcze nie!

miłe wspomnienie, krótka rozmowa z przyjaciółką, film, książka, kieliszek ulubionego wina, coś smacznego, chwila oderwania od wszystkiego. Nasz czas, święty spokój. I ktoś na kogo możemy choć na chwilę obowiązek zrzucić dopilnowania dzieci. Bo mamy do tego prawo. Niepisane ale absolutne prawo.

i to wystarczy. Nabieramy sił na nowe. Autoregenerujemy się bardzo szybko. Tak mamy – mamy? Zgodzisz się ze mną? A jak wygląda to u Ciebie?

lubię kiedy przyłączacie się ze mną do dyskusji, dlatego z góry dziękuję za każde Wasze słowo w komentarzu. Tak wiele to dla mnie znaczy.  

– pozdrawiam Was cieplutko – 

   asia 

jeśli masz ochotę – przyłącz się do mnie na facebooku

lub zapisz się do subskrypcji  / znajdziesz po prawej stronie bloga /

poprzednie wpisy:

– wspomnienie lata 

– czy chcesz aby dziecko było Twoim przyjacielem

POLECANE DO PRZECZYTANIA:

Przytulny gabinet w domu – krótka historia, jak urządziłam małe biuro we własnym domu 20 rad dla każdej mamy, które pozwolą nabrać dystansu do rodzicielstwa. Zapisz, wydrukuj lub zapamiętaj!